Bugün yine Nusaybin’de 3 Askerimizi daha teröre şehit verdik.
Dün de Bir’i Polis 2 si Asker 3 fidanımızı ebediyete uğurlamıştık.
Akşama kadar ne olur yarın acı haber nereden gelir bilmiyoruz.
Sadece “İnşallah bu terör belası son bulur” diye dua edebiliyoruz.

Toplumun, her canlı bomba patladıkça, “terörü lanetleyen, meydan okuyan, inlerine gireceğiz, perperişan edeceğiz, belini kıracağız, sonları geldi”diye nutuk atmaktan öte gidemeyen yöneticilere değil, aksine Terörü önleyecek, ülkeyi birlik, beraberlik ve, barış içinde düşman kamplara bölmeden kucaklayabilecek yeni bir lidere ya da liderlere ihtiyacı yok mu?

Face ve Twetler;

“Milletimizi derinden yaralayan bu kalleş terör belasından ve bu terörü yıllar sonra başımıza yeniden musallat edenlerden koru yarabbim.” dualarından geçilmiyor.
Bu gidişle işimiz yine Allaha kaldı gibi görünüyor….
Oysa bizler teröre inat sımsıkı yaşama sarılmak zorundayız.
Bugün, her zamankinden daha çok birlik ve beraberliğe ihtiyacımız var.
Siyasiler, Partiler, Hükümetler gelip geçicidir, Baki olan ve kalan yüce Türk Milleti ve Devletidir.
Onun için hep birlikte göğsümüzü gere gere bağıracağız.
Tek Vatan, Tek Bayrak, Tek Devlet.
Ne Mutlu TÜRKÜM diyene….
NOT:Maalesef Nusaybindeki patlamada şehit sayımız 5 e yükseldi.