EYLEMSİZLİĞİN BEDELİ

YAHYA AKSOY
Her alanda farkındalık yaratarak, bireyi ve toplumu bilgilendirmek ve bilinçlendirmek için raporlar
hazırlanmakta,kitaplar yazılmakta,filmler çevrilmekte ve eylemler yapılmakta.
Dünyanın en büyük insani yardım örgütleri olan Uluslararası Kızılay ve Kızıl Haç Dernekleri
Federasyonu (IFRC), “EYLEMSİZLİĞİN BEDELİ”raporu yayınlayarak ,küresel çapta iklim krizine
dikkatleri çekmekte.
Dünyada 108 milyon kişinin iklim değişikliğinden kaynaklanan sebeplerle yardıma gereksinimi
bulunduğu, küresel çapta iklim krizine karşı “eylemsiz”kalınması halinde fırtına, kuraklık,seller ve diğer
afetler neticesinde 2050 yılına kadar 200 milyon insanın yardıma muhtaç durumuna düşeceği ve bu
soruna karşı yapılacak eylemlerle bu sayıların çok düşeceği raporda ifade edilmekte…
Geçtiğimiz günlerde 160 ülkede, 2 bin 600 kentte eylemler düzenlendi.Dünya çocukları “BAŞKA DÜNYA
YOK” /”BOŞ SÖZLER YERİNE SOMUT ADIMLAR GÖRMEK İSTİYORUZ”diyerek, iklim için ayağa
kalktılar,pankartlar açarak eylem yaptılar.Tüm dünyada bu eylemlere katılanların sayısı 5 milyonu geçti.
Çocuklara destek veren yetişkinler,sanatçılar, yazarlar, bilim adamları, yöneticiler,siyasetçiler de çeeşitli
demeçlerle çocukları desteklediler. Bütün dünyanın sorunu olan iklim değişikliği önemli, öncelikli ve
günceldir. Geleceğe ertelemek sorunları büyütür. Sorunlar karşısında eylemsizliği bedelini insanlık öder.
İsveçli iklim aktivisti Greta Thunberg , “GELECEK İÇİN CUMALAR” sloganı ile ,bu eylemin balatılması
fitilini ateşledi.
Yakında başlatılacak Birleşmiş Milletler Konferansı üzerinde bu çağrıların ve eylemlerin büyük etkisi
olacağı ifade edilmekte.
Dünya Çevre Günü (5 Haziran) nedeniyle,”Bir Papağanın Çevre ile ilgili Uyarıları” şiirini yazan,dal
üzerinde bir papağan resmi yaparak şiirine ekleyen ve bu uyarılar üzerinde öğrencilerimizin,
öğretmenlerimizin ve herkesin… düşünüp gereğini yapmaları yararlı olacaktır” diyen, İrfan ordumuzun
anıt ismi Prof.Dr.Yahya Akyüz,şöyle demekte:
“Kulak ver dinle, bak ne söyler bize şu güzel ve bilge papağan?
Papağan der ki:
Doğayı sen bozdun, onu sömürdün,/ Bununla da övündün,/Bununla da öğündün ey insan!
Dünya elden gidiyor gidiyor, farkında mısın?/Yoksa sen derin uykularda mızın?
Doğada renk kalmadı, göller çöl oldu,/Başını kaldır da bak,bize neler neler oldu!
Çevreciler ağaç diker,önlem olur taşkına,/Bir ağaç da sen dik torunların aşkına,
Varsa eğer hâlâ bir kurtuluş yolu ,/Durma koş,ara bul,uygula onu,
Felaketler kapımıza dayandı,inan,
Belki kurtuluruz,yeter ki sen uyan ve aklını kullan.”

“Eylemsizliğin bedeli”ni ,doğaya, çevreye, iklime duyarsızlığın sonuçlarını,bu şiirde görmekteyiz. Dün-
bugün ve yarın bağlantısını anlatan halk sözü unutulmamalıdır:

“Ataları koruk üzüm yemişler,evlatlarının dişleri kamaşmış!”